လမ္းသြားေခြးေဟာင္၊ အပင္ေအာက္ေတာင္
ပင္ရိပ္ေရွာင္ခ်င္၊ လူျမင္တိုင္းမခ်ိတင္ကဲ
ခနဲ႔ခံရ၊ လူဆိုးသူခိုးဖမ္းမ်က္လံုးနဲ႔
ငါ့ကိုၾကည့္ေနၾကၿပီ။
နီေသာမ်က္လံုး၊ ျပာေသာမ်က္ႏွာဖံုးႏွင့္
၀တ္ရုံျဖဴ၀တ္လူတခ်ိဳ႕ အဆိပ္လူးထားတဲ့
လက္ေတြနဲ႔ ငါ့ကိုႏွုတ္ဆက္ၾကၿပီ။
ငါ့အားလူနီအျဖစ္ သမုတ္ၾကေတာ့မည္။
ျဖဴေသာဆံစ တေခါင္းလံုးတပ္
ထီမထင္ဟန္ မ်က္ႏွာေပး
အရွက္လံုရန္ ထိုးထြင္းျမင္သာ
၀တ္ရံုလႊာကိုသူတို႔၀တ္
ဘာသာစကားတစ္မ်ိဳးကို
ထြင္ေျပာေနၾကသည္။
အမ်ားသူငွာ၊ စိတ္နွလံုးကိုယ္
က်န္းမာေစေၾကာင္း၊ ေဆးေၾကာင္းအာဂံုေဆာင္
လွ်ာမက်ိဳးေၾကာင္း၊ က်ိဳးေၾကာင္းသိငွား
အနားကပ္ၾကည့္ေတာ့ အာပုတ္နံ႔ကတေထာင္းေထာင္း။
မ်က္မွန္ႀကီးကိုဟန္ပါပါတပ္
နိပါတ္လာအထပ္ထပ္ကိုဖတ္
အထင္ႀကီးလို႔၀င္ေမးၾကည့္ေတာ့
အသိေခါက္ခက္ အ၀င္နက္၏တဲ့
ထိုမ်က္မွန္ကိုငါတပ္ နိပါတ္အထပ္ထပ္
အိတ္မွာထည့္လို႔ လွ်ာမက်ိဳးေၾကာင္း
ဘာသာစကားတစ္ခုထြင္ေျပာၿပီး
ဆံစျဖဴေခါင္းမွာတပ္ နီျပာမ်က္လံုးတစ္ဖက္စီႏွင့္
ထီမထင္ဟန္ျပံဳး လူမျမင္ေသာ၀တ္ရံုလႊာကို၀တ္
လူေတြၾကားထဲ ငါသြားၾကည့္ဦးမယ္။ ။ ။ ။
၀ဏၰေအာင္
No comments:
Post a Comment