ဘ၀အဓိပၸါယ္နဲ႕ ဘ၀ပန္းတိုင္ကိုရွာျခင္း
သူငယ္ခ်င္းတို႕ေရ၊ မဂၤလာအေပါင္းနဲ႕ ျပည့္စံုတဲ့ ေန႕ေလးပါေနာ္၊ က်ေနာ့သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုး ကိုယ္၏ က်န္းမာျခင္း၊ စိတ္၏ ခ်မ္းသာျခင္းဆိုတဲ့ ႏွစ္ျဖာေသာ သုခနဲ႕ ျပည့္စံုၾကပါေစေၾကာင္း ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ၊
ဒီေန႕ကေတာ့.. ၁၃၇၃ခုႏွစ္၊ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္၊ ဗုဒၶဟူးေန႕ပါ၊ က်ေနာ္တို႕ အထြဋ္အျမတ္ထားတဲ့ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေက်းဇူးႀကီးမားလွတဲ့ မိခင္ရဲ႕ ေက်းဇူးကို တရားေရေအးနဲ႔ ျပန္လည္ ေပးဆပ္ၿပီး လူ႕ေလာကတစ္ခြင္ အကၽြတ္တန္း ၀င္ႏိုင္ေအာင္ ရည္ရြယ္လ်က္ လူ႕ျပည္ကို ျပန္လည္ ၾကြျမန္း လာတဲ့ သီတင္းကၽြတ္လ၊ လူ႕ေလာကမွာ ရွိေနၾကတဲ့ သက္ရွိ သတၱ၀ါ အားလံုးကလည္း ရိုေသ ေလးနက္ ေသာ စိတ္ ႏွလံုးေတြနဲ႕ ဘုရားရွင္ကို ဆီမီးမ်ားထြန္းညွိ ပူေဇာ္ ႀကဳိဆိုတဲ့ သီတင္းကၽြတ္လ၊ အဘိဓမၼာ အခါေတာ္ေန႕နဲ႕ ေလ်ာ္ညီစြာ တရား ဓမၼသံမ်ားနဲ႕ ေ၀ဆာေနတဲ့ သီတင္းကၽြတ္လ၊ က်ေနာ္တို႕ေတြရဲ႕ အသိစိတ္ေတြနဲ႕ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ၊ မိဘနဲ႕ ဆရာသမားေတြရဲ႕ ေက်းဇူးကို တစ္စု တစ္ေ၀းတည္း ဖူးေျမာ္ ကန္ေတာ့ေလ့ရွိတဲ့ သီတင္းကၽြတ္လ ေလးပါေနာ္။
သူငယ္ခ်င္းတို႕ေရ၊ ပုတုဇဥ္ေတြဟာ လူ႕ဘ၀ကို ရေနၾကေပမယ့္ လူ႕ဘ၀ရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကိုမသိ၊ လူ႕ဘ၀ရဲ႕ ပန္းတုိင္ကိုမျမင္၊ ဒါေၾကာင့္ ပုတုဇဥ္သည္ ဘ၀လမ္း ေပ်ာက္ေနသူ ဘ၀လမ္းမွာ စမ္းတ၀ါး၀ါး လမ္းမွားေနသူဟု ရႈျမင္သင့္ေၾကာင္း၊ မ်က္ကန္းနဲ႕လည္း တူေၾကာင္း၊ ဘ၀အေၾကာင္းကို ေကာင္းေကာင္းမသိ၊ မွန္မွန္ကန္ကန္လည္း မသိတာေၾကာင့္ ဘ၀ကိုလည္း အသံုးမခ်တတ္၊ ဘာလုပ္ရင္ အမွား ဘာလုပ္ရင္ အမွန္ဆိုတာလည္း မခြဲျခားတတ္၊ ထိုေၾကာင့္ သနားစရာေကာင္းေသာ လူျဖစ္ရႈံးေသာ သတၱ၀ါဟု သိျမင္အပ္ေၾကာင္း မွတ္သားဖူးပါတယ္ဗ်ာ။
သံသရာ ခရီးသြား အခ်င္းခ်င္း ျဖစ္ၾကရာ၀ယ္ ပုတုဇဥ္သည္ လူမိုက္ ျဖစ္ၿပီး၊ အရိယာသည္ လူလိမၼာျဖစ္သည္ ဟုလည္း မွတ္သားရပါတယ္၊ ပုတုဇဥ္ လူမိုက္သည္ သံသရာ၏ အဆင္းလမ္းႏွင့္ အတက္လမ္းကို မခြဲျခားႏိုင္ ေရတြင္းထဲက ဖါးပမာ ကိုယ့္ဘ၀ကို အထင္ႀကီးသည္၊ ကိုယ့္ဘ၀ကို အဆံုးထင္သည္၊ ထို႕ေၾကာင့္ အေမွင္ထဲကလာၿပီး အေမွာင္ထဲကို ျပန္သြားေနသူ လူမိုက္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနသည္ကို ဘယ္ေသာအခါမွ် မစဥ္းစားမိ၊ အေမွာင္ထဲက ဘ၀သည္ က်ဥ္းက်ဳတ္သည္၊ ၾကမ္းတမ္းသည္၊ ခက္ထန္သည္၊ ဆင္းရဲသည္၊ ပင္ပမ္းသည္၊ အႏၱရာယ္မ်ားသည္၊ မလြတ္လပ္ ဟုလည္း မွတ္သားဖူးပါတယ္။
အလင္းဘက္က ဘ၀သည္... က်ယ္ျပန္႕သည္၊ သန္႕ရွင္းသည္၊ ေျပျပစ္သည္၊ သာယာသည္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းသည္၊ မဆင္းရဲ၊ မပင္ပမ္း၊ အႏၱရာယ္လည္းမရွိ၊ ပကတိလြတ္လပ္သည္ကို ပုတုဇဥ္အား သိေစလိုသည္ ဟုလည္း မွတ္သားဖူးပါတယ္ဗ်ာ၊
ခရီးသြားၾကေသာ သူတို႕သည္ ခရီးသြားသူ အခ်င္းခ်င္း အနည္းငယ္မွ်သာ ရိကၡာကို ခြဲျခမ္းေ၀ငွၿပီး ေပးေလ့ရွိၾက သကဲ့သို႕ အၾကင္.. သံသရာ ခရီးသြား အခ်င္းခ်င္းသည္လည္း ေပးလွဴအပ္ေသာ အသိပညာကို ခြဲျခမ္း ေ၀ငွမႈသာ ျပဳေလ့ရွိသည္ဟု သာသနာေတာ္၏ အဆံုးအမမ်ားမွ ဖတ္မွတ္ဖူးပါတယ္ဗ်ာ။
ဟုတ္ပါၿပီေနာ္... ဒီေလာက္ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႕တစ္ေတြ ဘာေတြကို ဆင္ျခင္သင့္သလဲ၊ ဘ၀ကို ဘယ္လို အဓိပၸါယ္ရွ္ိေအာင္ ေနၿပီး ဘယ္လိုပန္းတိုင္ဆီကို ခ်ီတက္သင့္သလဲ စဥ္းစားလို႕ ရေလာက္မယ္ ထင္ပါတယ္ေနာ္၊
သူငယ္ခ်င္း အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.......
ဒီေန႕ကေတာ့.. ၁၃၇၃ခုႏွစ္၊ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္၊ ဗုဒၶဟူးေန႕ပါ၊ က်ေနာ္တို႕ အထြဋ္အျမတ္ထားတဲ့ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေက်းဇူးႀကီးမားလွတဲ့ မိခင္ရဲ႕ ေက်းဇူးကို တရားေရေအးနဲ႔ ျပန္လည္ ေပးဆပ္ၿပီး လူ႕ေလာကတစ္ခြင္ အကၽြတ္တန္း ၀င္ႏိုင္ေအာင္ ရည္ရြယ္လ်က္ လူ႕ျပည္ကို ျပန္လည္ ၾကြျမန္း လာတဲ့ သီတင္းကၽြတ္လ၊ လူ႕ေလာကမွာ ရွိေနၾကတဲ့ သက္ရွိ သတၱ၀ါ အားလံုးကလည္း ရိုေသ ေလးနက္ ေသာ စိတ္ ႏွလံုးေတြနဲ႕ ဘုရားရွင္ကို ဆီမီးမ်ားထြန္းညွိ ပူေဇာ္ ႀကဳိဆိုတဲ့ သီတင္းကၽြတ္လ၊ အဘိဓမၼာ အခါေတာ္ေန႕နဲ႕ ေလ်ာ္ညီစြာ တရား ဓမၼသံမ်ားနဲ႕ ေ၀ဆာေနတဲ့ သီတင္းကၽြတ္လ၊ က်ေနာ္တို႕ေတြရဲ႕ အသိစိတ္ေတြနဲ႕ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ၊ မိဘနဲ႕ ဆရာသမားေတြရဲ႕ ေက်းဇူးကို တစ္စု တစ္ေ၀းတည္း ဖူးေျမာ္ ကန္ေတာ့ေလ့ရွိတဲ့ သီတင္းကၽြတ္လ ေလးပါေနာ္။
သူငယ္ခ်င္းတို႕ေရ၊ ပုတုဇဥ္ေတြဟာ လူ႕ဘ၀ကို ရေနၾကေပမယ့္ လူ႕ဘ၀ရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကိုမသိ၊ လူ႕ဘ၀ရဲ႕ ပန္းတုိင္ကိုမျမင္၊ ဒါေၾကာင့္ ပုတုဇဥ္သည္ ဘ၀လမ္း ေပ်ာက္ေနသူ ဘ၀လမ္းမွာ စမ္းတ၀ါး၀ါး လမ္းမွားေနသူဟု ရႈျမင္သင့္ေၾကာင္း၊ မ်က္ကန္းနဲ႕လည္း တူေၾကာင္း၊ ဘ၀အေၾကာင္းကို ေကာင္းေကာင္းမသိ၊ မွန္မွန္ကန္ကန္လည္း မသိတာေၾကာင့္ ဘ၀ကိုလည္း အသံုးမခ်တတ္၊ ဘာလုပ္ရင္ အမွား ဘာလုပ္ရင္ အမွန္ဆိုတာလည္း မခြဲျခားတတ္၊ ထိုေၾကာင့္ သနားစရာေကာင္းေသာ လူျဖစ္ရႈံးေသာ သတၱ၀ါဟု သိျမင္အပ္ေၾကာင္း မွတ္သားဖူးပါတယ္ဗ်ာ။
သံသရာ ခရီးသြား အခ်င္းခ်င္း ျဖစ္ၾကရာ၀ယ္ ပုတုဇဥ္သည္ လူမိုက္ ျဖစ္ၿပီး၊ အရိယာသည္ လူလိမၼာျဖစ္သည္ ဟုလည္း မွတ္သားရပါတယ္၊ ပုတုဇဥ္ လူမိုက္သည္ သံသရာ၏ အဆင္းလမ္းႏွင့္ အတက္လမ္းကို မခြဲျခားႏိုင္ ေရတြင္းထဲက ဖါးပမာ ကိုယ့္ဘ၀ကို အထင္ႀကီးသည္၊ ကိုယ့္ဘ၀ကို အဆံုးထင္သည္၊ ထို႕ေၾကာင့္ အေမွင္ထဲကလာၿပီး အေမွာင္ထဲကို ျပန္သြားေနသူ လူမိုက္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနသည္ကို ဘယ္ေသာအခါမွ် မစဥ္းစားမိ၊ အေမွာင္ထဲက ဘ၀သည္ က်ဥ္းက်ဳတ္သည္၊ ၾကမ္းတမ္းသည္၊ ခက္ထန္သည္၊ ဆင္းရဲသည္၊ ပင္ပမ္းသည္၊ အႏၱရာယ္မ်ားသည္၊ မလြတ္လပ္ ဟုလည္း မွတ္သားဖူးပါတယ္။
အလင္းဘက္က ဘ၀သည္... က်ယ္ျပန္႕သည္၊ သန္႕ရွင္းသည္၊ ေျပျပစ္သည္၊ သာယာသည္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းသည္၊ မဆင္းရဲ၊ မပင္ပမ္း၊ အႏၱရာယ္လည္းမရွိ၊ ပကတိလြတ္လပ္သည္ကို ပုတုဇဥ္အား သိေစလိုသည္ ဟုလည္း မွတ္သားဖူးပါတယ္ဗ်ာ၊
ခရီးသြားၾကေသာ သူတို႕သည္ ခရီးသြားသူ အခ်င္းခ်င္း အနည္းငယ္မွ်သာ ရိကၡာကို ခြဲျခမ္းေ၀ငွၿပီး ေပးေလ့ရွိၾက သကဲ့သို႕ အၾကင္.. သံသရာ ခရီးသြား အခ်င္းခ်င္းသည္လည္း ေပးလွဴအပ္ေသာ အသိပညာကို ခြဲျခမ္း ေ၀ငွမႈသာ ျပဳေလ့ရွိသည္ဟု သာသနာေတာ္၏ အဆံုးအမမ်ားမွ ဖတ္မွတ္ဖူးပါတယ္ဗ်ာ။
ဟုတ္ပါၿပီေနာ္... ဒီေလာက္ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႕တစ္ေတြ ဘာေတြကို ဆင္ျခင္သင့္သလဲ၊ ဘ၀ကို ဘယ္လို အဓိပၸါယ္ရွ္ိေအာင္ ေနၿပီး ဘယ္လိုပန္းတိုင္ဆီကို ခ်ီတက္သင့္သလဲ စဥ္းစားလို႕ ရေလာက္မယ္ ထင္ပါတယ္ေနာ္၊
သူငယ္ခ်င္း အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.......
No comments:
Post a Comment