ဘယ္ကိုသြားေနလည္း ငါမသိ
ဦးတည္ရာ မဲ့ေလွ်ာက္ေနတဲ့လမ္းရဲ့
အဆံုးသတ္ဟာဘယ္မွာလည္း
ပန္းတိုင္မသိ ဦးတည္ခ်က္မရွိ
ေလွ်ာက္လွမ္းရလမ္းေၾကာင့္
ေျခဖ၀ါးတို့ ေသြးစို့ေစခဲ့ျပီ............
ခ်မ္းေအးတဲ့ေဆာင္းနဲ့ျမဴမႈန္ေတြ
ငါ့ကို ေအးခ်မ္းမႈမေပးႏိုင္
အျငိဳးတၾကီးနဲ့ ရြာသြန္းေနတဲ့
မိုးစက္ေတြကလည္း
ေျခာက္ေသြ့ အက္ကြဲေနတဲ ့ကႏၲာရ
ရင္ကို မစိုစြတ္ေစခဲ့ဘူးကြယ္။
.....ခ်စ္ေလး....
No comments:
Post a Comment